Łojotokowe zapalenie skóry.

ŁZS, czyli łojotokowe zapalenie skóry to termin, który wiele osób błędnie kojarzy z tłustą skórą. Okazuje się, że w trakcie występowania tej choroby wcale nie musi dochodzić do przetłuszczenia skóry pacjenta. Choroba ta należy do schorzeń, które bardzo często nawracają. Cierpiący na ŁZS niestety muszą zmagać się z przewlekłym stanem tego schorzenia.

Jednak czym dokładnie objawia się łojotokowe zapalenie skóry? Przede wszystkim należy powiedzieć, że podczas ataku skóry, ŁZS tworzy bardzo nieestetyczne, czerwone plamy. Pacjenci dotknięci tym schorzeniem muszą zmagać się z niezwykle obniżoną samooceną. Choroba może dotknąć osobę w każdym wieku, jednak najczęściej zapada na nią młodzież.

Jak rozpoznać łojotokowe zapalenie skóry?

Schorzenie to niewątpliwie należy do charakterystycznych chorób. Podczas przebiegu choroby na różnych miejscach ciała powstają zaczerwienione plamy. Pomimo tego, że łojotokowe zapalenie skóry może dotknąć niemal każdą partię ciała, najczęściej występuje we włosach i na twarzy. Powstałe wypryski są miejscami, w których nadmiernie łuszczy się skóra.

Powodem złuszczania się skóry w trakcie choroby jest stan zapalny, Łojotokowym zapaleniem skóry dotknięci zostają głównie młodzi mężczyźni, jednak schorzenie to może przytrafić się także kobietom. Jednymi z najbardziej rozpoznawalnych cech choroby jest piekąca wysypka. Bardzo często zmusza ona chorą osobę do nagminnego drapania się, które rozprzestrzenia zapalenie na powierzchni skóry. Najczęstszymi miejscami występowania wyprysków oprócz twarzy i skóry głowy, jest klatka piersiowa.

Jakie są przyczyny występowania łojotokowego zapalenia skóry?

Powstawanie wyprysków podczas łojotokowego zapalenia skóry związane jest z nieprawidłowym działaniem gruczołów łojowych. Choroba najczęściej dopada pacjentów, którzy posiadają osłabiony układ odpornościowy. Do niepoprawnego działania gruczołów łojowych może przyczynić się ogromna ilość defektów w organizmie, dlatego też bardzo trudnym zadaniem jest określenie konkretnej przyczyny choroby. Ma na to wpływ wiele indywidualnych czynników u poszczególnych pacjentów.

Warto jednak wspomnieć o tym, która grupa ludzi jest podatna na łojotokowe zapalenie skóry. Osobami narażonymi na tę przypadłość w pierwszej kolejności są:

• Chorzy na cukrzycę
• Chorzy na AIDS
• Cierpiący na zespół Downa
• Chorzy na zapalenie wątroby typu C
• Osoby cierpiące na depresję

Jak wynika z powyższej listy, na łojotokowe zapalenie skóry najbardziej podatne będą osoby o obniżonej odporności organizmu. Sama podatność na chorobę nie determinuje jednak tego, czy dana osoba będzie musiała przez nią przejść. Przede wszystkim głównym motorem napędowym dla łojotokowego zapalenia skóry jest nieodpowiednia pielęgnacja skóry lub niedostateczne dbanie o higienę osobistą. Oprócz higieny może się do tego przyczynić jeszcze:

• Nadmierne spożywanie alkoholu
• Ciągły stres
• Zaburzenia odżywiania (brak witamin i minerałów w diecie lub zbyt duże ilości śmieciowego jedzenia)
• Częste opalanie się lub naświetlanie skóry w solarium

Najdelikatniejszą formą, w której możemy wykryć nieprawidłowe działanie gruczołów łojowych w naszym organizmie, jest łupież. Nie należy się tym jednak zbytnio przejmować. Obecność łupieżu wcale nie oznacza, że w przyszłości zachorujemy na poważniejszy stan łojotokowego zapalenia skóry.

Jakich objawów można się spodziewać w trakcie choroby?

W początkowej fazie rozwoju choroby występuje zwiększone wydzielanie się łoju, który najczęściej umiejscowiony jest na skórze głowy. Skóra zmienia swoją strukturę i przez nadmierne przetłuszczenie bardzo trudno utrzymać ją w dobrej kondycji. Po pewnym czasie skóra na głowie staje się błyszcząca. Przez dużą ilość łoju wydzielanego na skórze w okolicach gruczołów łojowych mogą pojawić się czerwony plamy.

W późniejszych stadium rozwoju choroby możemy zauważyć intensywne złuszczanie się naskórka. Skóra, która zaczyna obumierać i złuszczać się na głowie charakteryzuje się żółtym kolorem, który jest efektem dużej zmieszania się obumarłej tkanki z łojem. Jeżeli choroba nie zostanie zaleczona, może dojść do momentu, w którym w miejscach obumarłego naskórka zaczną powstawać bolesne strupy.

Największe nasilenie łojotokowego zapalenia skóry można spodziewać się zimą i jesienią. Dzieje się tak, ponieważ w tym okresie skóra nie ma dostępu do zbyt wielu promieni słonecznych. Najczęściej zauważymy pierwsze objawy zapalenia na owłosionych fragmentach głowy. Warto mieć na uwadze, że w przypadku braku leczenia zapalenia zacznie się rozprzestrzeniać. Po niedługim czasie z owłosionych fragmentów skóry rozprzestrzeni się na nieowłosione, aż w końcu dotrze do twarzy. Zdarza się, że pacjenci posiadają wysypki w okolicy klatki piersiowej, pleców, mostka. Są to jednak bardzo rzadkie przypadki.

Ostatnim stadium zapalenia, które jest niezwykle niekomfortowym dla pacjenta, będzie świąd skóry. W tym przypadku ludzie doświadczają niezwykle intensywnego swędzenia, które uniemożliwi swobodne wykonywanie codziennych czynności.

Jak wygląda łojotokowe zapalenie skóry w przypadku niemowląt?

Łojotokowe zapalenie skóry, które dotyka dzieci w wieku niemowlęcym, nazywane jest w medycynie ciemieniuchą. Przypadłość ta charakteryzuje się łuszczącymi się odcinkami zrogowaciałej skóry na głowie. Niewielkie plamy złuszczonej skóry nabierają żółtego koloru wraz z rozwojem choroby. W końcowym stadium zrogowaciała skóra na główce małego dziecka zacznie się odrywać. Obumarła tkanka może wówczas powodować intensywne swędzenia, a nawet ból.

W przypadku niemowląt choroba łojotokowego zapalenia skóry niekiedy występuje w okolicach stosowania pieluch. Warto zwrócić szczególną uwagę na to, aby utrzymać te miejsca u dziecka na najwyższym możliwym poziomie higieny. Schorzenie to u niemowląt jest o wiele mniej groźne niż w przypadku dorosłych. Mimo wszystko może doprowadzić do znacznego dyskomfortu, co doprowadzi malucha do kiepskiego nastroju.

Pomimo tego, że choroba nie wymaga leczenia i nie jest związana z wysokim poziomem zagrożenia, warto zasięgnąć porady u lekarza pierwszego kontaktu. Najczęściej zaleci on maść lub okłady, które będą miały za zadanie złagodzić objawy zapalenia i przyspieszyć proces gojenia się skóry.

Zapalenie u osób w okresie dojrzewania.

Każdy z nas doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że czas dojrzewania to niezwykle burzliwy okres dla hormonów w ludzkim organizmie. Oznacza to też podwyższoną aktywność gruczołów odpowiedzialnych za wydzielanie łoju w ciele. Wiąże się to z większą produkcją sebum podczas okresu dojrzewania. Duża ilość sebum na skórze zwiększa ryzyko zapalenia. Nieustannie tłusta skóra jest o wiele bardziej wrażliwa na podrażnienia, które mogą doprowadzić do jej złuszczenia.

Oprócz samego zwiększenie produkcji sebum, w trakcie dojrzewania zmienia się jego skład. Należy jednak pamiętać o tym, że jest to jedynie sytuacja przejściowa. Osoby, które wchodzą w dorosłość, o wiele rzadziej borykają się z problemami związanymi z łojotokowym zapaleniem skóry. Wprawdzie odnotowano tę przypadłość nawet u osób, które ukończyły 50 rok życia, jednak są to niezwykle rzadkie przypadki.

Jak powinniśmy leczyć łojotokowe zapalenie skóry, gdy już je wykryjemy?

Gdy tylko zauważymy opisane powyżej zmiany skórne, powinniśmy niezwłocznie udać się do lekarza specjalisty. Dermatolog dokona kontroli, która potwierdzi rodzaj schorzenia. Najczęściej nie ma konieczności powielania badań lub wielokrotnych wizyt, ponieważ już przy pierwszym kontakcie ze zmianami skórnymi dermatolog będzie w stanie określić stadium choroby. Doświadczony lekarz zaproponuje wówczas niezbędne leki i poinformuje o wszystkich niezbędnych krokach, które będziemy musieli podjąć w celu wyleczenia zapalenia.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry przede wszystkim zależy od czynników takich jak:

• Płeć
• Wiek
• Stadium postępowania zmian na skórze

Należy zatem mieć na uwadze, aby jak najszybciej udać się do lekarza, który w pore będzie mógł zareagować. Dłuższy czas rozwoju choroby może wpłynąć na o wiele dłuższy okres leczenia. Leczenie w zaawansowanym stadium nie tylko zajmuje więcej czasu, ale także sprawia ogromne trudności lekarzom. Okazuje się, że zaniedbane zapalenie może po pewnym czasie przestać reagować na niektóre z leków.

W jaki sposób można zapobiegać łojotokowemu zapaleniu skóry?

Profilaktyka zapobiegawcza jest szczególnie istotna w przypadku osób, które niedawno pozbyły się łojotokowego zapalenia skóry. Zaleca się wówczas stosowanie specjalnych szamponów, które zapobiegają nawrotom zmian skórnych. Jeżeli chodzi o resztę partii ciała, możemy używać specjalnego peelingu, który złuszczając skórę, zapobiegnie nadmiernemu nagromadzeniu się łoju.

Kosmetyki, które są niezwykle skuteczne w przypadku działań zapobiegawczych to środki zawierające kwas salicylowy, kwas migdałowy i substancje przeciwgrzybiczne, które dodatkowo odkażą skórę z bakterii. Oprócz używania kosmetyków należy pamiętać o fundamentach takich jak zapewnienie organizmowi odpowiedniej ilości snu i włączenie dużej ilości zdrowych produktów do diety.