Łysienie u kobiet – dlaczego włosy wypadają?
Witaj, łysienie u kobiet to jedno z częstszych problemów, z którym spotykam się w mojej praktyce jako trycholog. Zgodnie z Twoją obserwacją, spadek poziomu estrogenów, który często występuje po ciąży, odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych, w trakcie menopauzy czy po jej zakończeniu, jest jedną z głównych przyczyn nadmiernego wypadania włosów u kobiet. Estrogeny wpływają na kondycję włosów, a ich niedobór może prowadzić do osłabienia i utraty włosów.
Zaburzenia pracy tarczycy, zarówno niedoczynność, jak i nadczynność, mogą również wpłynąć na kondycję włosów. Niski poziom żelaza w organizmie jest kolejną przyczyną, ponieważ żelazo jest niezbędne do produkcji hemoglobiny, która transportuje tlen do komórek.
Co zrobić, jeśli włosy wypadają garściami?
Niektóre metody leczenia obejmują suplementy diety, leki, szampony, serum oraz technologie i zabiegi, takie jak mezoterapia, dermabrazja, laseroterapia czy właśnie mikronakłuwanie.
Jako trycholog, szczególnie polecam frakcyjne mikronakłuwanie Dermapen/Mezopen, jako jedną z najskuteczniejszych metod. Jest to bezpieczny i nieinwazyjny zabieg, który polega na kontrolowanym mikronakłuwaniu skóry głowy za pomocą Dermapen/Mezopen. Ta technologia pozwala na bezbolesne wykonywanie nawet 80 tysięcy nakłuć na minutę, co stymuluje krążenie krwi i regenerację skóry owłosionej.
Mikronakłuwanie jest bezpiecznym zabiegiem, ponieważ głębokość nakłuć jest kontrolowana i można ją dostosować do potrzeb pacjenta. Zabieg ten nie tylko stymuluje odrastanie włosów, ale także poprawia kondycję skóry głowy, zmniejsza łojotok, łagodzi swędzenie i zapobiega utracie wilgoci.
Efekt zabiegu nie jest jednorazowy, ponieważ organizm zaczyna się regenerować, a naskórek odmładza się, a włosy są widocznie grubsze i mocniejsze. Wiele pacjentów zauważa, że po kilku zabiegach ich włosy stają się grubsze i gęstsze, a proces wypadania zostaje zatrzymany. Ostatecznie wiele osób zauważa, że ich włosy zaczynają odrastać tam, gdzie wcześniej były przerzedzone.
Naturalna utrata włosów
Zakłócenie cyklu życia włosa może wynikać z niewłaściwej pielęgnacji włosów, na przykład częstego stosowania suszarki do włosów lub prostownicy, a także z nadmiernego napięcia skóry głowy, na przykład spowodowanego zbyt ciasnymi warkoczami lub kucykami. Inną przyczyną może być choroba o podłożu zapalnym lub autoimmunologicznym, jak łysienie plackowate, łupież pstry, trądzik różowaty, łuszczyca lub choroba Hashimoto.
Niedobory witamin i minerałów, takich jak żelazo, cynk i witaminy z grupy B, również mogą przyczyniać się do wypadania włosów. Dlatego ważne jest, aby dieta zawierała odpowiednią ilość tych składników odżywczych, a w przypadku niedoborów należy skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem w celu ustalenia właściwej suplementacji.
Stres jest również czynnikiem, który może przyczynić się do nadmiernego wypadania włosów. Zbyt duża ilość stresu może powodować zaburzenia hormonalne, zakłócać cykl życia włosa i prowadzić do chorób skóry głowy, co w konsekwencji może prowadzić do wypadania włosów.
Próba samodzielnego leczenia może tylko pogorszyć sytuację, dlatego zawsze warto skonsultować się z doświadczonym specjalistą, jakim jest trycholog.
Cykl życia włosa
Jak już wspomniałem, cykl życia włosa składa się z trzech faz: anagenowej, katagenowej i telogenowej. W fazie anagenowej włos jest w fazie wzrostu i trwa ona od 2 do 7 lat. Następnie w fazie katagenowej następuje przejście włosa do fazy spoczynku, co trwa około 2-3 tygodni. Ostatnią fazą jest faza telogenowa, podczas której włos wypada i miejsce jego utraty zajmuje nowy włos.
Wiele czynników może wpłynąć na cykl życia włosa i powodować wypadanie włosów. Jednym z takich czynników są zaburzenia hormonalne, takie jak hiper- lub hipotyreoza, a także choroby autoimmunologiczne.
Warto pamiętać, że skąd pochodzimy, gdzie mieszkamy i jakie predyspozycje dziedziczymy także wpływają na cykl życia włosa. Jak już wspomniałem, u Azjatów cykl życia włosa jest dłuższy, co oznacza, że ich włosy są bardziej odporne na wypadanie.
Dlatego tak ważne jest, aby dbać o swoje włosy i zadbać o odpowiednie nawyki żywieniowe oraz pielęgnacyjne. Dobrym pomysłem jest stosowanie naturalnych olejków, takich jak olejek rycynowy czy olejek arganowy, które odżywią włosy i zapobiegną wypadaniu. Warto także unikać nadmiernego używania suszarek, prostownic czy lokówek, które mogą osłabiać strukturę włosa i powodować jego łamliwość.
Hormonalne wypadanie włosów
Hormony mają kluczowe znaczenie dla kondycji włosów. Androgeny, czyli męskie hormony płciowe, są odpowiedzialne za najczęstszy rodzaj łysienia – łysienie androgenowe. W przypadku mężczyzn, androgeny są produkowane przez jądra i korę nadnerczy, a u kobiet przez korę nadnerczy i jajniki. U mężczyzn utrata włosów zwykle rozpoczyna się od linii włosów na skroniach i czołowych obszarach głowy, a następnie postępuje do tylnych części głowy i skroni. U kobiet, łysienie androgenowe zwykle dotyka górnej części głowy i jest mniej widoczne niż u mężczyzn.
Diagnoza łysienia androgenowego jest oparta na badaniu klinicznym skóry głowy i włosów oraz badaniach laboratoryjnych, w tym na poziomie testosteronu i innych męskich hormonów. W przypadku kobiet, może być konieczne wykonanie dodatkowych badań, takich jak badanie poziomu hormonów tarczycy i zespołu policystycznych jajników (PCOS). PCOS jest jednym z najczęstszych zaburzeń endokrynologicznych u kobiet i może powodować nie tylko łysienie androgenowe, ale również problemy z owulacją, nieregularne miesiączki i trudności w zajściu w ciążę.
Ważne jest również zrozumienie roli estrogenów w utrzymaniu zdrowych włosów. Te hormony działają ochronnie na włosy, zapobiegając ich wypadaniu. W ciąży, kobiety mają zwykle gęste i zdrowe włosy ze względu na wzrost poziomu estrogenów. Jednak po urodzeniu dziecka, poziom estrogenów spada gwałtownie, co może prowadzić do wzmożonego wypadania włosów. Podobnie, w okresie menopauzy, spadek poziomu estrogenów może prowadzić do przerzedzenia i ścieńczenia włosów.
Wnioski wynikające z powyższych informacji są jasne – hormonalna równowaga jest kluczowa dla zdrowia włosów. Osoby z objawami łysienia androgenowego powinny skonsultować się z lekarzem lub trychologiem w celu przeprowadzenia diagnozy i ustalenia odpowiedniego planu leczenia. U kobiet, badanie poziomu hormonów może być szczególnie ważne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia PCOS.
Łysienie androgenowe
Warto zauważyć, że codzienne wypadanie włosów jest normalne i naturalne, a każda osoba może stracić do 100 włosów dziennie. Jednak jeśli ilość wypadających włosów znacznie przekracza tę wartość lub jeśli zauważysz, że twoje włosy stają się cieńsze i słabsze, warto skonsultować się z trychologiem.
Jeśli chodzi o łysienie androgenowe u kobiet, często jest ono związane z genetycznymi predyspozycjami, tak jak u mężczyzn. Jak już wspomniałam, charakteryzuje się powolnym i rozproszonym przerzedzeniem włosów w okolicy ciemieniowo-szczytowej, które z czasem może prowadzić do całkowitego łysienia. Kobiety z łysieniem androgenowym często zauważają, że włosy stają się cieńsze, krótsze i mniej elastyczne, a także łatwiej wypadają podczas mycia i szczotkowania.
W leczeniu łysienia androgenowego u kobiet często stosuje się różne metody, w tym leki hormonalne, suplementy diety, minoksydyl, a także przeszczep włosów. Warto jednak pamiętać, że każdy przypadek jest inny i podejście do leczenia musi być indywidualne.
Ważne jest także dbanie o zdrowie włosów i zapobieganie utracie. W tym celu zalecam regularne mycie włosów, stosowanie odżywek, unikanie nadmiernego używania prostownic, lokówek i suszarek do włosów, a także dbanie o dobrą jakość diety, bogatej w składniki odżywcze niezbędne dla zdrowia włosów.
Łysienie u kobiet
Wiele kobiet, które do mnie przychodzą z problemem wypadania włosów, ma około 40 lat. To częsty wiek, w którym zaczyna pojawiać się przerzedzenie włosów u kobiet. Jest to związane z naturalnym procesem starzenia się organizmu, w wyniku którego zmniejsza się ilość hormonów płciowych żeńskich, takich jak estrogeny. To właśnie one wpływają na kondycję włosów i skóry głowy.
Jednak wiek to nie jedyna przyczyna utraty włosów u kobiet. Wypadanie włosów po ciąży to kolejny częsty problem, z którym spotykam się u swoich pacjentek. Jest to spowodowane nagłym zmniejszeniem się poziomu hormonów płciowych po porodzie, co prowadzi do cyklu telogenowego, czyli fazy odpoczynku włosa. Włosy zaczynają wypadać kilka miesięcy po urodzeniu dziecka, co jest naturalnym procesem regeneracji organizmu po ciąży.
Inną przyczyną utraty włosów u kobiet jest łysienie androgenowe. Wynika ono z nadmiernego wydzielania hormonów męskich, takich jak testosteron. W wyniku tego procesu włosy stają się cieńsze, krótsze i słabsze, co prowadzi do ich wypadania. Często z łysieniem androgenowym u kobiet występuje objaw hirsutyzmu, czyli nadmiernego owłosienia na obszarach zależnych od męskich hormonów.
Warto zauważyć, że łysienie androgenowe i hirsutyzm to nie jedyne przyczyny nadmiernego owłosienia u kobiet. Zespół policystycznych jajników również może prowadzić do nadmiernego wydzielania hormonów męskich i pojawienia się hirsutyzmu. Jest to schorzenie, które dotyka około 10% kobiet w wieku rozrodczym.
W każdym przypadku ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i doświadczonym trychologiem. Dzięki temu można dokładnie zdiagnozować przyczynę problemu i wybrać odpowiednie metody leczenia.
Łysienie fizjologiczne
Warto zrozumieć, że nasze włosy przechodzą naturalne cykle życia, które mogą powodować ich wypadanie.
Jednym z takich cykli jest telogenowe łysienie u noworodków, które zaczyna się zazwyczaj od potylicy i polega na wymianie meszkowych włosów płodowych na „dorosłe”. Kolejny cykl to przerzedzenie włosów u nastolatków, które może wystąpić u około 20% dziewczyn i nieco więcej chłopców w okresie pokwitania.
Innym cyklem, który wpływa na nasze włosy, jest menopauzalne łysienie związane ze spadkiem poziomu estrogenów. Wraz z wiekiem, gęstość włosów zmniejsza się, ilość włosów grubych spada, a ilość włosów cienkich zwiększa się.
Jednym z najbardziej znanych schorzeń jest łysienie plackowate, które występuje, gdy układ odpornościowy atakuje włosy. Innymi chorobami, które mogą powodować wypadanie włosów, są choroby tarczycy, choroby autoimmunologiczne, choroby skóry głowy, a także niedobory żywieniowe i nadmierna ekspozycja na stres.
Nieodpowiednia pielęgnacja włosów, na przykład częste używanie suszarki, prostownicy czy lokówki, a także używanie agresywnych kosmetyków i farb do włosów, również mogą powodować wypadanie włosów. Dlatego tak ważne jest, aby dbać o swoje włosy i stosować odpowiednie kosmetyki, a w razie potrzeby zasięgnąć porady specjalisty.
Telogenowe wypadanie włosów
Telogenowe wypadanie włosów jest jedną z najczęstszych przyczyn. Jest to stan, w którym włosy przechodzą z fazy wzrostu do fazy spoczynku, a następnie wypadają. Telogenowe wypadanie włosów może być spowodowane silnym lub przewlekłym stresem, traumatycznymi przeżyciami, takimi jak utrata pracy, rozwód czy śmierć bliskiej osoby.
Niedobory żywieniowe są kolejną częstą przyczyną. Wynikają one z źle zbilansowanej diety lub intensywnego odchudzania się. Niedobór żelaza jest szczególnie powszechny u kobiet, zwłaszcza u tych z obfitymi miesiączkami.
Innymi czynnikami, które mogą powodować wypadanie włosów u kobiet, są promienie UV, czynniki mechaniczne (uszkodzenia włosów podczas nieodpowiedniej stylizacji), zmiany klimatu (odpowiedzialne za tzw. sezonowe wypadanie włosów), zanieczyszczenia środowiska, nieodpowiednia pielęgnacja, niedostateczna ilość snu, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu oraz zatrucie metalami ciężkimi, np. ołowiem, rtęcią.
W niektórych przypadkach wypadanie włosów u kobiet może być spowodowane chorobami, np. chorobami zakaźnymi, chorobami przebiegającymi z wysoką gorączką, narkozą, krwotokiem. Niektóre leki, zwłaszcza te stosowane w chemioterapii, leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, betablokery, mogą również powodować wypadanie włosów.
Łysienie plackowate
Choć dokładne przyczyny łysienia plackowatego nie są znane, uważa się, że stan zapalny wokół mieszków włosowych jest głównym czynnikiem prowadzącym do ich zniszczenia. Pacjenci z łysieniem plackowatym często mają rodziny z historią tej choroby lub innych chorób autoimmunologicznych, co sugeruje, że dziedziczność może odgrywać pewną rolę w jej rozwoju.
Jednym z czynników wywołujących lub nasilających objawy łysienia plackowatego jest ostry bądź przewlekły stres. Faktycznie, stres może prowadzić do zaburzeń hormonalnych i osłabienia układu odpornościowego, co z kolei może wpłynąć na rozwój chorób autoimmunologicznych, takich jak łysienie plackowate. Inne czynniki, takie jak infekcje wirusowe lub bakteryjne, również mogą odegrać rolę w rozwoju łysienia plackowatego.
Warto zaznaczyć, że łysienie plackowate może być również związane z chorobami ogólnoustrojowymi, takimi jak toczeń, twardzina, cukrzyca, choroba Hashimoto czy choroby tarczycy. Osoby cierpiące na te choroby mają większe ryzyko rozwoju łysienia plackowatego, co może być spowodowane zmniejszeniem funkcji układu odpornościowego lub innymi czynnikami wpływającymi na układ hormonalny.
Ogniska wyłysienia, które charakteryzują łysienie plackowate, mogą mieć różną średnicę, od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Tempo ich rozwoju jest bardzo indywidualne i może zależeć od wielu czynników, w tym od czynnika wywołującego, rodzaju terapii i stylu życia. Utrata włosów może obejmować nie tylko skórę głowy, ale też owłosione obszary twarzy (brwi i rzęsy) czy nawet ciała.
Nawrotowa natura choroby oznacza, że większość pacjentów doświadcza przynajmniej jednego rzutu łysienia plackowatego. Mimo to, dostępne są skuteczne terapie, które mogą pomóc w zahamowaniu lub nawet odwróceniu utraty włosów. Terapie te mogą obejmować leki przeciwzapalne, kortykosteroidy, terapię światłem lub immunomodulujące.
Polekowe wypadanie włosów
Włosy to nie tylko ozdoba naszej sylwetki, ale także ważny wskaźnik stanu zdrowia organizmu. Nadmierna utrata włosów jest problemem, z którym coraz więcej kobiet się boryka. Niezależnie od wieku i stylu życia, kobiety często zgłaszają problem nadmiernego wypadania włosów. Wypadanie włosów może być związane z wieloma czynnikami, a jednym z nich jest polekowe wypadanie włosów.
Jako doświadczony trycholog, wiem że polekowe wypadanie włosów jest skutkiem stosowania niektórych leków. Leki hormonalne, takie jak androgeny, często przepisywane w przypadku hirsutyzmu lub zaburzeń hormonalnych, mogą powodować wypadanie włosów. Podobnie, leki przeciwmiażdżycowe, takie jak fibraty, leki nasercowe, takie jak beta-blokery, leki przeciwkrzepliwe, takie jak heparyna i pochodne kumaryny, leki przeciwtrądzikowe, takie jak retinoidy, leki przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe oraz przeciwnowotworowe.
Jeśli podejrzewasz, że twoja utrata włosów jest spowodowana lekami, skonsultuj się z lekarzem. Mogą oni zalecić zmianę leków lub dostosowanie dawki. W przypadku łysienia kobiet spowodowanego lekami, możliwe jest również leczenie trychologiczne, które obejmuje stosowanie preparatów wzmacniających włosy, suplementów diety i innych metod.
Warto jednak pamiętać, że wypadanie włosów może mieć wiele przyczyn, a leki to tylko jeden z czynników. Inne czynniki, takie jak choroby autoimmunologiczne, zaburzenia hormonalne, niedobór witamin i minerałów, a także stres, mogą również przyczyniać się do problemów z włosami. Dlatego ważne jest, aby zawsze skonsultować się z lekarzem lub doświadczonym trychologiem w celu ustalenia przyczyny problemów z włosami i wyboru odpowiedniego leczenia.
Nieodpowiednia pielęgnacja a wypadanie włosów
Wiele kobiet doświadcza problemu łysienia, co jest dla nich bardzo traumatycznym doświadczeniem. Jednym z powodów, dla którego włosy wypadają, może być niewłaściwe traktowanie ich na co dzień.
Jednym z największych grzeszków, jakie popełniamy w codziennej pielęgnacji włosów, jest stosowanie nieodpowiednich kosmetyków do mycia i pielęgnacji. Kosmetyki te często zawierają składniki, które mogą osłabić i uszkodzić włosy, co z czasem prowadzi do ich łamliwości i wypadania. Dlatego tak ważne jest wybieranie odpowiednich kosmetyków, które nie tylko oczyszczają włosy, ale także je wzmacniają i odżywiają.
Innym powodem nadmiernej utraty włosów może być stosowanie trwałych farb na bazie amoniaku, zwłaszcza rozjaśniających włosy. Te farby mogą uszkadzać strukturę włosa, co prowadzi do jego osłabienia i wypadania. Dlatego jeśli chcesz farbować włosy, warto wybrać bezpieczniejsze farby bez amoniaku, a także unikać częstego farbowania i zmiany koloru włosów.
Noszenie ciasnych, nieprzewiewnych okryć głowy również może przyczynić się do utraty włosów. Przykładem takich okryć głowy są ciasne czapki, kapelusze czy też turbaniki, które ograniczają przepływ powietrza do skóry głowy. To może prowadzić do osłabienia cebulek włosowych i w efekcie do nadmiernej utraty włosów.
Zabiegi wykorzystujące wysoką temperaturę, takie jak prostowanie, lokowanie czy też suszenie suszarką, również mogą prowadzić do osłabienia i uszkodzenia włosów. Dlatego warto ograniczyć korzystanie z takich zabiegów i chronić włosy przed wysoką temperaturą, używając specjalnych produktów do stylizacji, które zabezpieczają włosy przed uszkodzeniem.
Mocne ściąganie i spinanie włosów, na przykład w przypadku tzw. łysienia trakcyjnego, także może prowadzić do nadmiernej utraty włosów. To zjawisko często występuje u kobiet, które noszą ciasne koczki, warkocze czy też upięcia. W takich przypadkach warto unikać mocnego przyciągania i spinania włosów, a także zmieniać często ich pozycję, aby uniknąć nadmiernego obciążenia cebulek włosowych.
Diagnoza przyczyn łysienia
Jako doświadczony trycholog, wiem jak ważne jest dokładne zdiagnozowanie przyczyn łysienia. Wiele osób zauważa, że ich włosy tracą na gęstości, stają się cieńsze lub wypadają w większej ilości niż zwykle. Może to być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak choroby, genetyka, dieta, stres, styl życia, a nawet nieprawidłowa pielęgnacja włosów.
Najlepszym sposobem na zidentyfikowanie przyczyny łysienia jest wizyta u dermatologa lub trychologa. Zawodowcy ci przeprowadzą dokładny wywiad, w którym omówią historię chorób, styl życia, dietę, stres oraz przyjmowane leki i suplementy. Następnie przeprowadzą badanie trychoskopowe (dermoskopię skóry głowy), które pozwoli na dokładną analizę stanu włosów i skóry głowy.
Jeśli diagnoza wykaże, że przyczyną łysienia jest choroba, dermatolog może zlecić dodatkowe badania, takie jak badania krwi, oznaczenie stężenia hormonów (zwłaszcza testosteronu i estrogenów oraz hormonów tarczycy) czy nawet biopsję. To pozwoli na dokładne zdiagnozowanie choroby i zaplanowanie odpowiedniego leczenia.
W przypadku łysienia androgenowego, który jest najczęstszą przyczyną łysienia u mężczyzn i kobiet, dermatolog może zastosować leki przeciwłysieniowe lub przeszczep włosów. Inną przyczyną łysienia może być niedobór witamin i składników odżywczych. W takim przypadku dermatolog może zalecić zmianę diety lub suplementację.
Warto pamiętać, że w przypadku łysienia leczenie powinno być dostosowane do przyczyny. Nie wszystkie metody i leki mogą być stosowane przy każdym rodzaju łysienia, dlatego tak ważne jest skonsultowanie się z dermatologiem lub trychologiem. Odpowiednio dobrana terapia nie tylko zwiększy szanse na odzyskanie włosów, ale także zapewni ich zdrowie i bezpieczeństwo.