Likwidacja operacyjna ginekomastii
Ginekomastia stanowi jedno- albo dwustronne powiększenie piersiowych gruczołów. Według różnorodnych statystyk, cierpi na nią aż 40 procent dorosłych mężczyzn. Przypadłość tą możemy podzielić na dwa typy – ginekomastię właściwą, która polega na nadmiernym rozrastaniu się tkanki gruczołów, jak i lipomastię (inaczej pseudoginekomastię).
Lipomastia może zostać na wskutek złego odżywiania, nadwagi, otyłości, albo też braku jakiegokolwiek aktywności fizycznej, zaś główną przyczyną właściwej ginekomastii będą zaburzenia hormonalne. Czynnikiem mającym wpływ na pojawienie się ginekomastii, może być również nadczynność przysadki mózgowej albo zaburzenia we właściwym funkcjonowaniu nadnerczy i tarczycy. Rozrastanie tkanki gruczołowej może też występować z uwagi na przyjmowane leki. Pośród preparatów, które mogą wywoływać tego typu symptomy, należy wymienić chociażby leki stosowane w przypadku leczenia patologicznie małej ilości plemników i niepłodności. Szkodliwe są też medykamenty przyjmowane przez pacjentów z wrzodami żołądka i nowotworami.
Ginekomastia – rodzaje i sposoby leczenia
Z uwagi na przyczyny, w medycynie wyróżnia się trzy typy ginekomastii. Jest to ginekomastia fizjologiczna, patologiczna, jak również tak zwana pozorna. Przyczyn pierwszej spośród nich należy upatrywać w naturalnie występujących zmianach o charakterze hormonalnym, które zachodzą u mężczyzn w całym życiu.
Ginekomastia fizjologiczna występująca u noworodków to efekt przenikania poprzez łożysko żeńskich hormonów pochodzących od matki do rozwijającego się już płodu. Zwykle ustępuje samoistnie w przeciągu kilku tygodni po urodzeniu się dziecka. Występuje ona w czasie dojrzewania u chłopców, mijając zwykle na przełomie 2-3 lat, jak również u starzejących się mężczyzn, u których stanowi oznakę coraz mniejszej aktywności hormonalnej. W żadnym spośród opisanych przypadków, ginekomastia nie będzie wymagała leczenia specjalistycznego.
Ginekomastia patologiczna jest objawem, który towarzyszy bezpośrednio ogólnoustrojowym chorobom, między innymi nadczynności tarczycy, niewydolności nerek, jak i marskości wątroby. Związana jest też z zaburzeniami o charakterze hormonalnym, między innymi: z nadprodukcją prolaktyny albo estrogenu lub niedoborem męskich hormonów. Do rozrostu piersiowych gruczołów u mężczyzn może dojść również w wyniku środków odurzających, czy anabolików. Leczenie w przypadku patologicznej ginekomastii, uzależnione będzie w dużej mierze od przyczyny jej powstania. Jeżeli towarzyszy ona ogólnoustrojowym chorobom, poprawę przyniesie na pewno terapia podstawowego schorzenia. Jeśli powstała ona w wyniku przyjmowania wybranych leków, lekarz zwykle zaleci ich odżywienie, albo zastąpienie. W wypadku istnienia zaburzeń hormonalnych, wprowadzone zostaje leczenie o charakterze endokrynologicznym. Kiedy wprowadzone metody, nie będą przynosiły rezultatów, możliwie jest podjęcie decyzji o przeprowadzeniu zabiegu usuwania pewnej części piersiowego gruczołu. Nie jest on zbyt inwazyjny, nie będzie wymagała zbyt długiego czasu rekonwalescencji i zostają po nim tylko małe blizny dokoła sutków. Trzecim typem ginekomastii będzie tak zwana pseudoginekomastia. Stanowi ona efekt nagromadzenia się w okolicy piersiowych gruczołów nadmiernych ilości tkanki tłuszczowej. Przyczynia się do tego chociażby otyłość czy nadwagą, niewłaściwa dieta, brak ruchu, jak również zbyt szybka utrata nadprogramowych kilogramów. Jeżeli chodzi o sposoby leczenia, w pierwszej kolejności pacjentowi zalecane jest stosowanie zdrowej diety, jak i uprawianie sportu. Jeśli nie przyniesie to oczekiwanych rezultatów, możliwie stanie się przeprowadzenie zabiegów w zakresie chirurgii plastycznej albo medycyny estetycznej, takich jak odsysanie tłuszczu, liposukcja, oddziaływanie ultradźwiękami.
Zabieg ginekomastii – kiedy warto go rozważyć?
Ginekomastia może wystąpić u mężczyzn w różnorodnym wieku, niemniej jednak zwykle to schorzenie obserwowane jest u wysportowanych, młodych mężczyzn, którzy stosują długotrwałe terapię sterydami.
Kiedy jeszcze będzie konieczne przeprowadzenie zabiegu usuwania ginekomastii? Tego typu operacji poddawani są również panowie, którzy stwierdzili u siebie rozrastanie się sutkowego gruczołu na skutek niedoboru hormonów męskich, albo też zmian w czasie andropauzy.
Efekty zabiegu ginekomastii
Jakie efekty daje nam zabieg usunięcia ginekomastii? Operacja ta skutkuje przede wszystkim usunięciem gruczołu sutkowego. Wizualnie przełoży się to bezpośrednio na znacznie lepszy wygląd klatki piersiowej. Z profilu stanie się ona po prostu płaska, piersi się uniosą, zaś nadmiar tkanki tłuszczowej (jeżeli konieczna będzie także liposukcja) zniknie. Ginekomastia przeprowadzana u panów wpływa także niezwykle pozytywnie na ich psychiczne samopoczucie i pewność siebie.
Konsultacja z lekarzem
W czasie przeprowadzenia wstępnej konsultacji medycznej, chirurg musi zebrać bardzo dokładny wywiad, jak i przeprowadzić odpowiednie badanie piersi. Dzięki temu, będzie on mógł wskazać przyczynę powstania ginekomastii taką, jak chociażby stosowanie anabolików czy uszkodzenie wątroby. Jeśli nie dojdzie do wyjaśnienia przyczyny ginekomastii, chirurg może skierować pacjenta na poddanie się specjalistycznym badaniom. W niektórych sytuacjach, lekarz może także zlecić przeprowadzenie mammografii czy też badania ultrasonograficznego. Wszystko to celem wykluczenia raka piersi, chociaż taka sytuacja należy do rzadkości. Wyżej wspomniane badania pozwolą na ocenę składu tkanek piersiowych gruczołów. Dzięki temu, wiadomo dokładnie, czy w piersiach przeważa tkanka tłuszczowa, czy też może gruczołowa i który rodzaj zabiegu winien być w tym przypadku zastosowany.
Lekarz powinien udzielić rzetelnych informacji odnośnie tego, jak pacjent ma się przygotować do zabiegu, czy wolno mu pić, jeść. Palacze winni zaprzestać palenia na minimum dwa tygodnie przed zaplanowanym przeprowadzeniem zabiegu, jak i w czasie rekonwalescencji. Bowiem palenie tytoniu ma wpływ na osłabienie krążenia krwi i powstawanie zaburzeń gojenia się operowanych okolic.
Zabieg chirurgiczny
Zabieg operacyjny, przeprowadza się na ogół po podaniu znieczulenia ogólnego. Czas jego trwania to 1,5 godziny. Po zakończeniu zabiegu, pacjent powinien pozostać pod obserwacją na 24 godziny.
Gruczoły piersiowe w przypadku ginekomastii, składają się z tkanki tłuszczowej i gruczołowej. Tryb postępowania chirurgicznego, będzie w tym przypadku uzależniony od przewagi jednej spośród nich. W wypadku, kiedy przeważa tkanka tłuszczowa, wystarczy usunięcie jej nadmiaru dzięki odessaniu. Niemniej jednak, kiedy dochodzi do przewagi tkanki gruczołowej, zabieg winien opierać się na usunięciu chirurgicznym całości gruczołu. Usunięcie wyłącznie tkanki tłuszczowej nie będzie skuteczne.
Dzisiaj, dzięki postępowi w zakresie chirurgii estetycznej, zabieg chirurgiczny leczenia schorzenia ginekomastii polega w pierwszej części na odsysaniu tkanki tłuszczowej, zaś kaniula wprowadzona zostaje zwykle z cięcia w podpiersiowym fałdzie. Niemniej jednak, jeżeli po przeprowadzeniu liposukcji, będzie ciągle wyczuwalne zgrubienie w postaci tkanki gruczołowej, zabieg musi zostać rozszerzony o jej usunięcie. Wykonywane jest wtedy nacięcie w podpiersiowym fałdzie, na granicy otoczki albo pod pachą i usuwa się zbytnio rozrośnięte gruczoły. Jeśli piersi są obwisłe i duże, pojawia się konieczność usunięcia nadmiernych ilości skóry i przesunięcia otoczki do góry. Ten rodzaj plastyki wykonywany jest bardzo rzadko, ponieważ w czasie liposukcji, skóra podlega częstemu obkurczeniu z uwagi na pobudzenie jej elastycznych włókien.
Po wykonanym zabiegu usunięta tkanka gruczołowa poddawana jest badaniu histopatologicznemu celem wykluczenia ewentualnych zmian o charakterze nowotworowym.
Jak należy się przygotować do operacji?
Biorąc pod uwagę stosowane zwykle znieczulenie ogólne, do zabiegu wymagane będzie przeprowadzenie dokładnego zabiegu lekarskiego i stosownych badań z krwi.
Jakie są przeciwwskazania?
otyłość,
choroby z autoagresji,
alergie,
zaburzenia krzepliwości krwi.
Możliwe powikłania
Jeśli zabieg zredukowania piersi, będzie przeprowadzony przez wykwalifikowanego lekarza, powikłania są raczej rzadkie. Wystąpić mogą: zgromadzenie się płynu w zooperowanym miejscu, krwawienie, nierówności powierzchni, uszkodzenia skóry, czy infekcja. Jeśli asymetria w obrębie piersi jest znacząca, konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego zabiegu, który skoryguje nadmierną tkankę. Nierzadko zaś dochodzi do utraty czucia w obrębie brodawki albo pacjent odczuwa jej drętwienie. Wymienione symptomy, ustępują na ogół w przeciągu roku.
Czas rekonwalescencji
Bez względu na zastosowaną metodę zabiegową, przez kilka dni pacjent może odczuwać pewien dyskomfort. Celem wyeliminowania dolegliwości bólowych, lekarz może przepisać odpowiednie środki farmakologiczne.
Przez pewien czas, zooperowane miejsce, może być obrzęknięte i mogą być uwidocznione siniaki. Celem zminimalizowania opuchlizny, zaleca się noszenie specjalistycznego uciskowego stroju.
Istotny jest tutaj powrót do normalnego funkcjonowania w jak najkrótszym czasie. Do pracy pacjent może wrócić na ogół do dwóch dni po przeprowadzonym zabiegu. Chirurg może zalecić unikanie zbyt intensywnej aktywności fizycznej na czas nawet czterech tygodni. Po upływie 1 miesiąca, można spokojnie powrócić do normalnej aktywności i funkcjonowania.
Trzeba pamiętać także o tym, aby zbytnio nie eksponować blizn na działanie promieni słonecznych, gdyż może ono postawić na skórze przebarwienia o charakterze trwałym. Jeśli nie jest możliwie uniknięcie promieniowania, zaleca się używanie kremów mających filtr.
Operacja w przypadku leczenia ginekomastii, ma za zadanie poprawić kształt i stan piersi, jak i samopoczucie pacjenta. Nie spowoduje jednakże, iż klatka piersiowa będzie wyglądać idealnie. Przed poddaniem się zabiegowi, trzeba przemyśleć własne oczekiwania i skonsultować je z lekarzem. Jeżeli rozumie się istotę tego zabiegu chirurgicznego, ma się rozsądne oczekiwania, efekty mogą stać się przyczyną dużej satysfakcji.
