Zwyrodnienie kręgosłupa.   

Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa dotyka najczęściej osoby starsze. Stany zwyrodnieniowe mogą powstawać także w związku z siedzącym trybem życia. Przyczyną zwyrodnienia kręgosłupa są też:

• nadwaga,
• brak aktywności fizycznej,
• przebyte urazy kręgosłupa.
• Wady postawy,
• przeciążenia związane z nadmiernym dźwiganiem,
• wyczynowe uprawianie sportu,
• choroby autoimmunologiczne takie jak ZZSK, czyli zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
• zmiany hormonalne
• czy osłabienie mięśni brzucha i dna miednicy.   

Zwyrodnienie kręgosłupa jest chorobą przewlekłą, powstałą w wyniku zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa polegających na przedwczesnym zużyciu i zwyrodnieniu tkanki chrzęstnej tworzącej połączenia kręgów.    

Przyczyny zwyrodnienia kręgosłupa.  

Stan zwyrodnieniowy tkanki chrzęstnej powstaje, gdy w wyniku zbyt małej ilości mazi chrząstka stawowa staje się cieńsza, a na jej powierzchni pojawiają się nierówności i rysy. W sytuacji całkowitego zaniku chrząstki stawowej kości ocierają się o siebie bezpośrednio, wywołując ostry, przeszywający ból. Druga ewentualność prowadzącą do stanów zwyrodnieniowych obejmuje sytuacje, w których na skutek spłaszczenia dysków dochodzi do ocierania kości. W wytartych kręgach powstają wówczas narośla nazywane osteofitami. Zniekształcają one staw i naciskając na nerwy, wywołują paraliżujący ból kręgosłupa.   

W przebiegu choroby zwyrodnieniowej wyróżnia się:

• zwyrodnienie kręgosłupa odcinka szyjnego,
• odcinka piersiowego
• i zwyrodnienie kręgosłupa lędźwiowego.   

Zwyrodnienie kręgosłupa objawy bólowe. Odcinek szyjny.    

Dolegliwości bólowe towarzyszące zwyrodnieniu kręgosłupa należą do podstawowych objawów stanu zwyrodnieniowego. Zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego może mieć postać:  

• bólu z tyłu głowy,  
• bólu szyi, 
• bólu barku, a nawet ręki.   

Odcinek piersiowy.  

Przy zwyrodnieniu odcinka piersiowego kręgosłupa dolegliwości obejmują:  

• bóu międzyłopatkowy, który może występować jako ból promieniujący do żeber,  
• ból w klatce piersiowej kojarzony z kłuciem w sercu,  
• drętwienie, mrowienie i ból kończyn dolnych lub rąk  
• i ból w jamie brzusznej mylony często z dolegliwościami wywołanymi zapaleniem woreczka żółciowego.   

Odcinek lędźwiowy.  

I w przypadku zwyrodnienia kręgosłupa lędźwiowego może mieć postać:  

• bólu oraz sztywności w dolnym odcinku pleców nasilonego ranem lub przy dłuższym staniu bądź siedzeniu.   
• Miejscowego bólu lędźwiowego promieniującego do bioder lub pośladków, kolana, a nawet stopy, podobnie jak w przypadku objawów, jakie daje rwa kulszowa.   

Pozostałe objawy zwyrodnienia kręgosłupa szyjnego.  

Zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego może powodować także:

• szumy uszne
• i nudności.
• Występować mogą także zawroty głowy
• czy niedowłady kończyn górnych.  

Zwyrodnienie kręgosłupa piersiowego. Inne dolegliwości.  

Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa odcinka piersiowego mogą natomiast poza bólem powodować:

• ograniczenie ruchomości tułowia,
•  problemy z oddychaniem,
• a w nasilonych przypadkach duszności, a nawet niedotlenienie.   

Dodatkowe objawy zwyrodnienia kręgosłupa lędźwiowego.  

Z kolei zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego poza dolegliwościami bólowymi mogą powodować:

• uczucie drętwienia i mrowienia okolicy obręczy biodrowej,
• a także skurcze mięśni ud lub łydek.

W zaawansowanym stadium choroby zwyrodnieniowej odcinka lędźwiowego może dojść do ucisku na korzenie nerwowe, co w dłuższym okresie czasowym prowadzi do osłabienia mięśni w nodze, a nawet ich zaniku. Ponadto zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego mogą negatywnie wpływać na pracę jelit i sprawność seksualną.  

Zwyrodnienie kręgosłupa. Diagnostyka.   

Do podstawowych badań wykonywanych celem zdiagnozowania zwyrodnienia kręgosłupa należą:

• prześwietlenie, czyli badanie RTG,
• tomografia komputerowa,
• rezonans magnetyczny.
• Mielografia,
• elektromiografia
• oraz dyskografia.  

Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa. Krótki opis badań.  

• Badania RTG pozwalają na ogólną ocenę stanu kości, krzywizny i ustawień kręgosłupa. Umożliwiają także zdiagnozowanie skoliozy, kifozy lub spondylolistezy. Natomiast celem uzyskania bardziej szczegółowych wyników obrazowych stosuje się badania tomografii komputerowej.  
• Rezonans magnetyczny (MR) jest badaniem obrazującym stan tkanek miękkich takich jak nerwy, rdzeń kręgowy czy dyski.   
• Mielografia jest natomiast badaniem, które pomaga zobrazować kanał kręgowy oraz rdzeń łącznie z korzeniami nerwów rdzeniowych i workiem oponowym.  
• Z kolei dzięki elektromiografii lekarz może ocenić pobudliwość mięśni w zakresie siły skurczu mięśnia wskutek stymulacji elektrycznej nerwu.  
• Badanie dyskografii jest inwazyjną metodą diagnostyczną przeprowadzaną w przypadku wykrycia zmian patologicznych w krążkach międzykręgowych.  

Zwyrodnienie kręgosłupa. Leczenie.  

Leczenie zwyrodnień kręgosłupa jest procesem długim i skomplikowanym. Zależnym od fizjonomii zmian i stopnia ich zaawansowania. Ponieważ zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa są nieodwracalne, stosuje się leczenie zachowawcze, którego celem jest zmniejszenie intensywności objawów bólowych, spowolnienie postępu choroby zwyrodnieniowej i ogólne podniesienie stopnia sprawności.  

Metody stosowane w leczeniu zwyrodnienia kręgosłupa.  

Jedną z podstawowych metod leczenia stosowanych przy zwyrodnieniu kręgosłupa jest rehabilitacja, która obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, w tym:

• krioterapię,
• laseroterapię
• i naświetlanie promieniowaniem podczerwonym.
• Japońską metodę Kinesiology Taping, nazywaną także plastrowaniem dynamicznym. Metodyka tej terapii wykorzystuje plastry o specjalnych właściwościach, które przy dynamicznym plastrowaniu poprawiają ukrwienie i wpływają na zwiększenie siły mięśniowej.  

Ćwiczenia i ergonomia snu.  

Ważnym elementem terapii są też wykonywane w wodzie ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha i grzbietu. Ewentualnie pływanie. W celach rehabilitacyjnych zalecane jest też stosowanie w czasie snu specjalnych materacy i poduszek ortopedycznych, a w przypadku nadwagi diet prowadzących do redukcji masy ciała.  

Leczenie farmakologiczne.  

W leczeniu zachowawczym często stosowaną metodą jest też leczenie farmakologiczne, które opiera się na miejscowym wcieraniu maści przeciwbólowych. Zalecane są też leki przeciwbólowe podawane doustnie. I w razie konieczności leki przeciwzapalne, niesterydowe leki przeciwzapalne i w stanach mocno zaawansowanych leki sterydowe podawane przez wstrzyknięcia zewnątrzoponowe.  

Orteza.  

W metodzie tej wykorzystuje się kołnierze szyjne w przypadku stanów zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego. Gorsety piersiowe w leczeniu odcinka piersiowego. I ortezy lędźwiowe, gdy patologią zwyrodnień dotknięty jest kręgosłup lędźwiowy. Stabilizacja metodą ortezy redukuje przede wszystkim ból kręgosłupa, a czas jej stosowania jest ściśle określany przez lekarza.  

Sznurówki lędźwiowe.  

Sznurówki lędźwiowo- krzyżowe stanowią odmianę ortez. Stabilizują i odciążają dolny odcinek kręgosłupa. Stosuje się je w celu ograniczenia ruchów obrotowych i umożliwieniu bezpiecznego schylania.  

Blokada kręgosłupa.  

Blokada kręgosłupa jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia redukującą ból kręgosłupa. Polega ona podaniu w formie wstrzyknięć silnego leku przeciwbólowego oraz przeciwzapalnego preparatu sterydowego. Lek podaje się w konkretnym miejscu wyznaczonym przez lekarza na podstawie badań RTG, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Metoda ta stosowana jest najczęściej u pacjentów skarżących się na intensywny ból pleców, którzy nie mogą poddać się leczeniu chirurgicznemu lub oczekują na operację.  

Zwyrodnienie kręgosłupa. Leczenie operacyjne. 

Wskazaniem do zabiegu operacyjnego są przede wszystkim sytuacje, w których leczenie zachowawcze jest nieefektywne. Do leczenia operacyjnego kwalifikują się przede wszystkim pacjenci, u których rozwój choroby doprowadził do;

• niedowładu ruchowego,
• zaburzeń czucia powierzchniowego.
• Przepuklin krążkowych,
• wypuklin,
• narośli zwyrodnieniowych na kręgach.
• Zwężenia kanałów kręgowych
• czy nieprawidłowej pracy zwieraczy i pęcherza moczowego. 

Leczenie operacyjne. Stosowane metody. 

Leczenie operacyjne w zależności od sytuacji przeprowadza się metodą małoinwazyjną lub metodą klasyczną.  

Metoda małoinwazyjna przeprowadzana jest z użyciem mikroskopu lub endoskopu i niesie ze sobą znacznie mniejsze ryzyko powikłań. 

Metoda klasyczna przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym i w dużo większym stopniu niesie ryzyko takich powikłań jak:

• powierzchowne infekcje,
• krwiaki rany operacyjnej,
• duża utrata krwi.
• Utrata płynu rdzeniowo- kręgowego,
• uszkodzenie worka oponowego
• czy ogólna destabilizacja kręgosłupa. 

Metoda małoinwazyjna jest zatem bezpieczniejsza od metody klasycznej. Jednakże nie każde schorzenie nadaje się do leczenia małoinwazyjnego. 

Zwyrodnienie kręgosłupa. Pooperacyjny okres rekonwalescencji. 

W przypadku operacji przeprowadzanej metodą małoinwazyjną okres rekonwalescencji i rehabilitacji liczy około 6 tygodni. Pierwsze kroki pacjent może stawiać jeszcze tego samego dnia. Natomiast praca nad pełną sprawnością wdrażana jest pod kontrolą fizjoterapeuty już następnego dnia po zabiegu. 

Natomiast po operacji metodą klasyczną czas rekonwalescencji liczy nawet 6 miesięcy. I składa się z trzech stadiów. Okresu pooperacyjnego, który polega przede wszystkim na redukcji bólu i kontroli przebiegu gojenia ran. Drugiego etapu, w którym pacjent przez okres 8 do 12 tygodni uczy się utrzymywania prawidłowej postawy ciała podczas chodzenia. I fazy ostatniej, która ma miejsce między 12, a 18 tygodniem po operacji. I w której pacjent pracuje nad powrotem do uzyskania pełnej sprawności.