Ganglion nadgarstka – przyczyny występowania oraz leczenie

Torbiel zwojowa to łagodna, ale bolesna narośl, zwykle na dłoni lub nadgarstku. Ból często pojawia się w nocy lub po ciągłym używaniu ręki. Torbiele ganglionowe mogą mieć różną wielkość, rosnąc do trzech centymetrów szerokości. Podczas gdy położenie torbieli nie ma tendencji do zmiany, jej rozmiar może się wahać w czasie, a niektóre z nich ustępują całkowicie bez leczenia.

Czy torbiel zwojowa może zostać wyleczona?

Jak już wcześniej wspomniano, torbiele zwojowe czasami ustępują samoistnie. Jeśli torbiel utrzymuje się, może być zalecane leczenie w celu zmniejszenia jej rozmiaru lub próby całkowitego usunięcia. Niestety, jeśli torbiel zostanie usunięta, nadal istnieje szansa, że powróci i konieczne będzie dalsze leczenie.

Jakie są objawy? Dolegliwości bólowe

Torbiele zwykle tworzą widoczny guzek, choć w niektórych przypadkach, jeśli torbiele są małe, mogą nie być zauważalne.

Wiele z nich nie ma żadnych objawów, ale jeśli naciskają na nerw, może to powodować ból, mrowienie i osłabienie mięśni.

Jak diagnozuje się torbiel zwojową w większości przypadków ganglion?

Zazwyczaj torbiel zwojowa może zostać zdiagnozowana przez lekarza pierwszego kontaktu podczas badania fizycznego. Lekarz może użyć strzykawki do wyciągnięcia płynu z torbieli. W niektórych przypadkach lekarz może skierować pacjenta na badanie ultrasonograficzne lub rezonans magnetyczny w celu obejrzenia wnętrza guzka i wykluczenia innych potencjalnych przyczyn.

Co powoduje torbiel zwojową na grzbietowej powierzchni nadgarstka?

Przyczyna powstawania torbieli ganglionowych jest nieznana. Stwierdzono, że występują one częściej u młodych ludzi w wieku od 15 do 40 lat i rozwijają się częściej u kobiet. Jest również bardziej prawdopodobne, że rozwijają się u osób, które używają i przeciążają nadgarstek. Osoby, które mają zapalenie stawów mogą łatwiej je rozwijać.

Czy można zapobiec powstawaniu torbieli ganglionowych będące przyczyną niedowładu mięśni?

W tej chwili nie jest jasne, jak zapobiegać torbielom ganglionowym. Najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, jest wczesne zgłoszenie się do lekarza, jeśli zauważysz coś niezwykłego.

Jak leczy się torbiele ganglionowe?

Dla wielu osób leczenie nie będzie konieczne, zwłaszcza jeśli nie ma towarzyszącego bólu. Głównym zadaniem lekarza pierwszego kontaktu będzie uspokojenie pacjenta, że guzek nie jest spowodowany niczym poważniejszym.

Jeśli jednak torbiel powoduje ból, lekarz może zalecić leczenie. Dwie główne formy leczenia torbieli zwojowych to:

• aspiracja – polega ona na użyciu strzykawki do wyciągnięcia płynu z torbieli, a następnie podaniu leków przeciwzapalnych na pozostały guzek.
• operacja – zwykle zalecana, jeśli torbiel naciska na nerwy i powoduje ból, z możliwością trwałego uszkodzenia nerwu.

Operacja jest bardziej skomplikowanym zabiegiem i może wiązać się z umieszczeniem ręki w szynie przez kilka dni po zabiegu. Jednakże, ma ona tendencję do powodowania mniejszej liczby nawrotów torbieli w porównaniu do aspiracji.

Co to jest torbiel zwojowa?

Jeśli na grzbiecie dłoni lub w okolicy nadgarstka pojawił się guzek, możliwe, że powstała torbiel zwojowa. Wypełniony płynem obrzęk pojawia się zwykle w pobliżu stawu lub ścięgna pod skórą i może ujawnić się w dowolnym momencie. Może mieć różną wielkość, a niektórzy ludzie mogą nie odczuwać żadnego bólu, podczas gdy inni mogą cierpieć z powodu drętwienia, mrowienia, a nawet osłabienia mięśni.

Chociaż istnieje wiele dyskusji na temat tego, czym dokładnie jest torbiel zwojowa i co ją wywołuje, ogólnie uważa się, że jest ona spowodowana rozpadem tkanki na stawie lub w jego pobliżu. Powoduje to, że małe torbiele skupiają się razem, tworząc większą, bardziej widoczną masę płynu maziowego.

Co z zapaleniem ścięgien mięśni nadgarstka? Dlaczego występują?

Torbiele ganglionowe występują najczęściej na grzbiecie dłoni lub w stawie nadgarstkowym, sporadycznie mogą pojawić się po stronie dłoniowej nadgarstka. Każda torbiel ma zwykle wielkość poniżej cala, ale ich widoczność może się zmieniać.

Czy torbiele zwojowe bolą?

Jednym z powodów, dla których torbiele zwojowe są uważane za trudne do medycznego zdefiniowania jest fakt, że istnieje niewielka spójność z bólem podobno z nimi związanym. Dla niektórych osób, torbiel zwojowa może nie powodować bólu w ogóle, a fizyczna obecność guzka na dłoni lub nadgarstku jest jedynym wskaźnikiem.

Torbiel galaretowata powoduje ból

Jednak niektórzy ludzie doświadczają łagodnego bólu lub dyskomfortu. Może on również ulec pogorszeniu pod wpływem ruchu stawu, co sprawia, że w przypadku pojawienia się tego bólu konieczna jest stabilizacja nadgarstka. Torbiele zwojowe częściej bolą również wtedy, gdy są połączone ze ścięgnem, powodując tym samym osłabienie w danym obszarze kończyny.

Kto jest narażony na torbiele ganglionowe?

Każdy może rozwinąć torbiel zwojową w dowolnym momencie. Jednak niektóre kategorie osób, takie jak kobiety w wieku od 20 do 50 lat, są bardziej narażone na ryzyko niż inne, jeśli chodzi o podatność.

Ganglion przyczyny

Osoby z chorobą zwyrodnieniową stawów palców znajdujących się najbliżej paznokcia są również bardziej narażone na wystąpienie torbieli ganglionowej, ponieważ torbiel często pojawia się w pobliżu tych stawów. Stawy lub ścięgna, które w przeszłości doznały urazu, są również bardziej narażone na rozwój torbieli ganglionowych.

Leczenie torbieli ganglionowej

Czasami, jeśli torbiel ganglionowa nie wykazuje oznak samoistnego ustępowania, konieczne może być podjęcie działań w celu leczenia tego obszaru. Rodzaj leczenia zależy od stopnia zaawansowania torbieli, jak również od osobistych preferencji, a następujące trzy podejścia są uważane za najbardziej popularne opcje leczenia w celu usunięcia torbieli zwojowych:

Aspiracja igły

Aspiracja igłowa to procedura, która polega na penetracji torbieli zwojowej za pomocą cienkiej igły, a następnie wyciągnięciu płynu. W ten sposób można usunąć torbiel w jednej sesji, lub mogą być wymagane sesje uzupełniające. W niektórych przypadkach aspiracja może całkowicie usunąć torbiel zwojową i zapobiec jej nawrotom.

Usuwanie chirurgiczne – operacyjne usunięcie ganglionu

W przypadku większych lub bardziej sprężystych torbieli zwojowych może być wymagane usunięcie chirurgiczne. Może to obejmować wycięcie i będzie wymagało opieki po usunięciu, aby zapewnić gojenie się leczonego obszaru i zapobiec nawrotowi torbieli.

Unieruchomienie nadgarstka i postępowanie fizjoterapeutyczne

Zarówno aspiracja igłą, jak i chirurgiczne usunięcie są technikami inwazyjnymi, jednak noszenie podpórki na nadgarstek może zapewnić nieinwazyjne i bardziej wszechstronne podejście do leczenia torbieli zwojowej. Jeśli jest to preferowana metoda kontroli torbieli i zmniejszenia związanego z nią bólu lub dyskomfortu, dostępne są różne rodzaje podpórek na nadgarstek, które można nosić zarówno zamiast, jak i po zabiegu chirurgicznym na ręce i nadgarstku. Pomogą również ćwiczenia rozciągające.

Dla torbieli zwojowych w ogóle, możliwości leczenia:

Wyjaśnienie, uspokojenie i czekanie, czy torbiel zniknie samoistnie

Usunięcie płynnej zawartości torbieli za pomocą igły (aspiracja) w znieczuleniu miejscowym

Chirurgiczne usunięcie torbieli.

W przypadku każdej indywidualnej torbieli, zalecenia dotyczące leczenia będą zależały od lokalizacji torbieli oraz od objawów, które powoduje.

Torbiel zwoju grzbietowego nadgarstka.

Zazwyczaj występuje u młodych dorosłych i często znika samoistnie. Aspiracja może zmniejszyć obrzęk, ale często powraca. Ryzyko nawrotu po operacji wynosi około 10%, a problemy po operacji obejmują utrzymujący się ból, utratę możliwości poruszania nadgarstkiem i bolesne uwięzienie gałęzi nerwowych w bliźnie.

Torbiel zwojowa nadgarstka.

Może występować u młodych dorosłych, ale także w połączeniu z zapaleniem stawu nadgarstkowego u starszych osób. Aspiracja może być przydatna, ale należy zachować ostrożność, ponieważ torbiel często znajduje się blisko tętnicy w nadgarstku (gdzie można wyczuć puls). Ryzyko nawrotu po operacji wynosi około 30%, a problemy po operacji obejmują utrzymujący się ból, utratę ruchu nadgarstka i uwięzienie gałęzi nerwowych w bliźnie. Z tych powodów wielu chirurgów odradza operację w przypadku tych torbieli.

Torbiel zwojowa pochewki ścięgna zginacza.

Zazwyczaj występuje u młodych dorosłych, powodując ból podczas chwytania i uczucie jakby wysuszonego grochu siedzącego na pochewce ścięgna u podstawy palca. Nakłucie torbieli cienką igłą może ją rozproszyć – jak przekłucie balonu – i mniej niż połowa z nich powraca. Przetrwałe torbiele można usunąć chirurgicznie, a ryzyko nawrotu jest niewielkie.

Torbiel zwoju grzbietowego.

Zwykle u osób w średnim lub starszym wieku i związana z wczesną chorobą zwyrodnieniową stawu końcowego palca. Ucisk torbieli może powodować powstawanie bruzd w paznokciu. Od czasu do czasu płyn z torbieli wycieka przez cienką, pokrywającą ją skórę. Ryzyko nawrotu choroby po zabiegu wynosi około 10%, a problemy po zabiegu obejmują infekcje, sztywność i ból ze strony stawu.

Diagnoza torbieli ganglionu

Lekarz zdiagnozuje torbiel zwojową poprzez wykonanie badania fizycznego. Diagnozę potwierdza się za pomocą aspiracji igłowej lub ultradźwięków. Aspiracja igły jest procesem, w którym pewna ilość płynu w torbieli jest pobierana za pomocą sterylnej igły. Obrazowanie ultrasonograficzne może ujawnić, czy guzek jest stały lub wypełniony płynem (torbiel). Może również określić, czy tętnica lub naczynie krwionośne jest przyczyną guzka. Rezonans magnetyczny (MRI) nadgarstka mogą być również zlecone do diagnozowania torbieli zwojowych.

Leczenie torbieli ganglionu

W wielu przypadkach torbiele te mogą zniknąć bez żadnego leczenia. Aspiracja jest wykonywana za pomocą igły w celu odprowadzenia płynu z torbieli. Po aspiracji, do pustej torbieli wstrzykuje się steroid przeciwzapalny i zakłada się szynę w celu unieruchomienia tego obszaru. Jeśli torbiel staje się bolesna lub ogranicza Twoją aktywność, powoduje drętwienie lub mrowienie dłoni lub palców, lekarz może zalecić operację usunięcia torbieli zwojowej.

Chociaż dokładna przyczyna powstawania torbieli ganglionowej pozostaje nieznana, niektóre teorie sugerują, że małe torbiele powstają, gdy uraz uszkadza tkankę stawu. Najbardziej prawdopodobną przyczyną może być fakt, że torbiele te powstają z powodu defektu torebki stawowej lub pochewki ścięgnistej, który pozwala tkance stawowej wybrzuszyć się na zewnątrz.