Rumień zakaźny to, jak sama nazwa wskazuje to wirusowa choroba. Choroba ta przybiega ostro, a jej występowanie odnotowuje się najczęściej u dzieci i niemowląt. Rumień zakaźny wywoływany jest poprzez zakażenia się parwowirusem B19. Okres od momentu zakażenia się wirusem do momentu jej wylęgania wynosi od czterech do czternastu dni.

Rumień zakaźny: objawy

Jednym z głównych objawów choroby skóry jest wysypka, która początkowo przybiera postać ostro odgraniczonego rumienia zlokalizowanego na policzkach. Jest to wysypka w kształcie motyla i niejednokrotnie przybiera bardzo intensywny niemal sinoczerwony odcień.

Oczywiście nie jest to jedyny objaw infekcji już po kilu dniach wysypka powiększa się i stopniowo zaczyna obejmować kolejno: ramiona, tułów oraz pośladki. Zmienia się także w plamy, girland oraz obrzęk. Bardzo często na rumień zakaźny chorują dzieci w wieku przedszkolnym.

Taka wysypka charakteryzuje się tym, że ustępuje po czym na nowo się pojawia. Proces ten trwa od jednego do trzech tygodni. Następnie dolegliwości ustępują, wysypka znika i nie pozostawia po sobie blizn i nie dochodzi do złuszczania się naskórka.

Rumień zakaźny: przebieg

Przeważnie przebieg tej choroby jest łagodny, ale w niektórych przypadkach może wystąpić tak zwana depresja układu czerwonokrwinkowego szpiku. W takiej sytuacji może doprowadzić do ostrego zespołu hemolitycznego. Rumień zakaźny u kobiet będących w ciąży może doprowadzić do uogólnionego obrzęku płodu, a nawet do jego obumarcia.

Rumień trwały

Ten rodzaj rumienia wstępuje w formie pojedynczej bądź mnogiej plamy. Plama jest wyraźnie odgraniczona i zaczerwieniona. Rumień trwały wywoływany jest inaczej niż w przypadku rumienia zakaźnego, a mianowicie występuję w skutek przyjmowania niektórych leków np. antybiotyki. Rumień przeważnie objawia się w tym samym miejscu. Co więcej mogą go tarze wywoływać alergie pokarmowe.

Leczenie rumienia trwałego

W większości przypadków jedyną metoda na pozbycie się przebarwień skórnych wywołanych rumieniem trwałym jest odstawienie leku bądź pokarmu, który go wywołuje. Wówczas po odstawieniu leku lekarz powinien dobrać inny lek, który będzie tak samo odżyłowywał na organizm z wyjątkiem pojawiania się rumienia.

Rumień nagły

Pierwszym objawem rumienia nagłego jest trzydniowa wysoka gorączka. Jest to choroba zakaźna, która dotyka głównie dzieci w wieku do dwóch lat. Rumień nagły wywoływany jest przez wirusa HHV-6. Okres wylęgania się choroby trwa od siedmiu do siedemnastu dni.

Rumień wędrujący

Rumień wędrujący to zmiany skórne występujące w miejscu bądź w pobliżu miejsca ukąszenia bądź wkłucia kleszcza. Rumień ten jest charakterystycznym objawem początkowym boreliozy. Wówczas jest to oznaka świadcząca o tym, że dany pacjent miał kontakt z zakażonym kleszczem. Choć na ogół rumień ten występuje w postaci niewrzodziejącej to może przybierać postać obrączkowatą, która stopniowo zwiększać swój obwód.

Zdarza się, że przypiera postać tworzącą pęcherze i wybroczyny o bardzo nieregularnych kształtach. Cechą łączącą każdy kształt jest rozrastanie się rumienia i długi okres jego zanikania. Co ważne tym rodzajem rumienia można zakazić się w każdym wieku.

Oczywiście nie zawsze po kontakcie z zakażonym kleszczem występuje rumień. Wówczas warto zwrócić uwagę na inne objawy np. na miejscowy świąt, bóle mięśniowe, bóle stawów, pieczenie skóry, zaczerwienienie skóry. Chory także szybko się męczy.

Rumień guzowaty

Kolejnym występującym u ludzi rumieniem jest rumień guzowaty. Jest to choroba zapalna podskórnej tkanki tłuszczowej. Choroba ta objawia się powstawaniem słabo odgraniczonych, bolesnych, a także czerwonych guzów w tkance podskórnej. Guzy przeważnie mają średnicę od 1 do 1,5 cm, ale mogą się ze sobą zlewać i cechują się tym iż są cieplejsze. Najczęściej zlokalizowane są po wyprostowanej stronie podudzi i to obustronnie. Co więcej w nie których przypadkach mogą występować także na:

• udach,
• pośladkach,
• ramionach,
• tułowiu,
• głowie.

Guzy utrzymują się od dwóch do dziewięciu tygodnie. Zmiana skórna ustępuje bez pozostawiania blizn choć mogą pozostawić po sobie pozapalne przebarwienia skóry.

Co więcej przed wystąpieniem zmian skórnych u pacjentów mogą pojawić się inne objawy np. spadek wagi ciała, stan zapalny, zapalenie stawów, osłabienie organizmu stan podgorączkowy. Objawy i przyczyny rumienia mogą wystąpić w efekcie niehigienicznego trybu życia, zaburzeń snu, złych nawyków żywieniowych, a także w skutek przewlekłego stresu. Wszystkie te czynniki osłabiają układ odpornościowy.

Rumień wielopostaciowy

Rumień wielopostaciowy, czyli zespół nadwrażliwości, charakteryzującej się różnym nasileniem, na kontakt danej osoby z różnorodnymi czynnikami np. lekami, chemikaliami, infekcjami.

Wyróżnia się trzy formy rumienia wielopostaciowego:

• rumień wielopostaciowy mniejszy: objawia się rumieniowo-obrzynkowymi zmianami skórnymi, które przeważnie występują w kształcie pierścieni, a ich umiejscowienie to podeszwy stóp i na dłoniach. Co więcej mogą one obejmować również inne części skórne oraz błony śluzowe. Zmiany wyjątkowo często się zlewają. W miejscu zmian wielokrotnie pojawiają się pęcherze, które po pęknięciu tworzą nadżerki.
• zespół Stevensa-Johnsona: objawia się zmianami przybierającymi nietrwałe pęcherze w obrębie błon śluzowych, czyli w jamie ustnej oraz narządach płciowych. Pęcherze, pękają i w ten sposób tworzą bolesne nadżerki. Chorobie bardzo często towarzyszą inne dość niespecyficzne objawy ogólne, takie jak m. in. gorączka, czy też bóle stawów.
• toksyczna nekroliza naskórka: jest najgroźniejszą postacią rumienia wielopostaciowego. Głównie objawia się erytrodermią. Na skórze wówczas pojawiają się pęcherze pod naskórkowe, które po pęknięciu tworzą bardzo sączące się nadżerki, a naskórek odrywa się/odpada całymi płatami. Występowanie rumienia szacowane jest na od 1 do 1,4 przypadku na milion osób na rok. Umieralność w tym przypadku wynosi od 30% aż do 35%.

Przyczyny powstawania rumienia

Zarówno objawy, jak i przyczyny rumienia mogą być zróżnicowane. Zmiany skórne rumieniowe mogą występować podczas przebiegu wielu chorób, które mają różne podłoża. Źródłem ich powstawania jest się i napływ krwi do cienkich naczynek, które umiejscowione są w powierzchniowych warstwach ludzkiej skóry.

Pomimo iż rumienie mogą mieć różne podłoża do typowych przyczyn ich powstawania należą przede wszystkim infekcje, urazy skóry, rany skóry oraz stany zapalne. W takich przypadkach rumień jest efektem przekrwienia powstałego przekrwienia w celu zwiększenia przepływu krwi.

Wówczas wraz z krwią do miejsca np. urazu szybciej i skuteczniej docierają komórki należące do układu odpornościowego. jednocześnie cząsteczki przekazujące informacje do układu odpornościowego o stanie zapalnym informują także czynniki ułatwiające gojenie się ran oraz naprawę uszkodzonych tkanek.

Ponadto warto wiedzieć, że do rumienia wywołanego uszkodzeniem skóry może dojść także w skutek poparzeń słonecznych bądź innych oparzeń.

Kolejną przyczyną rumienia, czyli rozszerzenie nauczyć jest histamina. Przede wszystkim istotne jest to iż jest to substancja uwalniana w organizmie między innymi podczas reakcji alergicznych. Zmiany rumieniowe występujące na skórze mogą zatem być powiązane z różnego rodzaju alergiom.

Nie zależnie od przyczyn pojawienia się rumienia jeśli tylko go u siebie podejrzewamy warto udać się do lekarza, bo być może zmiana wymaga specjalistycznego leczenia i nie należy jej bagatelizować.